บทที่ 15 มารดาเจ้าเถอะ
“ไปอาบน้ำเสียก่อน จากนั้นข้าจะดูแลท่าน ไม่ใช่สิ จะดูแลเจ้าเอง”เมื่อเขากลายเป็นเช่นนี้ ฟ่านรั่วเจี๋ยเลยคิดว่าควรเรียกเขาเช่นเด็กน้อยผู้หนึ่ง
“รีบไป ยังมองข้าตาแป๋วอีกเจ้าเด็กโง่!”
หญิงสาวหัวเราะคิกคัก นับจากนี้ฟ่านรั่วเจี๋ยจะดูแลอ๋องปีศาจและใช้งานเขาเยี่ยงทาส เพียงแค่คิดนางก็กระหยิ่มยิ้มย่อง อ๋องรู...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 บทนำ
2. บทที่ 2 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (1)
3. บทที่ 3 หมาป่าตัวโตแห่งต้าหลาง (2)
4. บทที่ 4 หมู
5. บทที่ 5 นึกแค้นใจ
6. บทที่ 6 อวดอ้าง
7. บทที่ 7 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (1)
8. บทที่ 8 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (2)
9. บทที่ 9 บุรุษรูปงามที่ข้าจับตัวได้ (3)
10. บทที่ 10 โยนความผิด
11. บทที่ 11 ท่านทำให้ข้าคลั่ง
12. บทที่ 12 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (2)
13. บทที่ 13 ท่านทำให้ข้าคลั่ง (3) 
14. บทที่ 14 คนสัปดน
15. บทที่ 15 มารดาเจ้าเถอะ
16. บทที่ 16 มารดาเจ้าเถอะ (2)
17. บทที่ 17 สังหรณ์ใจ
18. บทที่ 18 หลบไป
19. บทที่ 19 ตามธรรมชาติ
20. บทที่ 20 จงพักผ่อน
21. บทที่ 21 คนเกเร
22. บทที่ 22 ตัวซวย
23. บทที่ 23 เป็ดน้อยของข้า
24. บทที่ 24 ชะตาชีวิต
25. บทที่ 25 ขัดใจได้หรือ
26. บทที่ 26 สมุนไพรคลายกำหนัด
27. บทที่ 27 ท่านจะตีข้า
28. บทที่ 28 ข้าไม่หิว
29. บทที่ 29 ไม่มีเหตุผล
30. บทที่ 30 ข้าขอตัว
ย่อ
ขยาย
